Według mnie tytuł powinien być dłuższy: „Bardzo za dużo wina Toskanii”. Jeśli będziesz tę książkę czytać, to rób to trzymając ją w wielkiej misie, lub najlepiej siedząc w wannie. Uwaga, wino wylewa się tutaj całymi strumieniami, na każdej stronie i w ilościach wręcz zatrważających. A patrząc na zdjęcie Dario Castagno, autora książki, nie można się oprzeć zdumieniu: jak on daje radę?…
Ale czemuż tu się dziwić, skoro nawet miejscowy dottore przesiadujący często w osterii namawia wszystkich dookoła do nieustającej konsumpcji tego trunku, a jeśli ktoś próbuje oponować, to słyszy: jeżeli naprawdę uważasz, że wino jest wrogiem człowieka, to pamiętaj co mówi Biblia: „Kto ucieka w obliczu wroga, jest tchórzem”.
Obserwując jego życie, dochodzimy do wniosku, że Castagno w ciągu dnia praktycznie z butelką/butelkami wina w ogóle nie rozstaje się (no chyba, że pustymi!). Lektura pełna jest cytatów, przysłów i anegdot. Poznajemy autentyczne historie, w których nasz autor bierze znaczący udział. Niektóre z jego wyczynów są wręcz niewiarygodne, a zarazem rozbrajająco zabawne, nie raz uśmiejesz się do rozpuku. I chociaż Dario przyznaje się czasem, że nazajutrz rano jest w lepszym nastroju, niż na to zasługuje, to nie znajdziesz tu zachęty do pijaństwa, bo kiedy wino wcieka, rozum wycieka. Jednakże końcowa konkluzja zwykle jest znamienna, bo przecież, jak mawiał kardynał Richelieu: gdyby Bóg chciał zakazać wina, nigdy by nie sprawił, że ma tak wspaniały smak!
Kapitalne i dowcipne są opisy ludzi il sangue della terra, krwi ziemi toskańskiej – to spora mozaika zaiste oryginalnych osobowości i charakterów. Dowiemy się także wielu toskańskich ciekawostek np., o drzewie truskawkowym, że serwuje się tu pieczonego tłustego drozda, a nawet wróbla na obiad, że pendolino, to odmiana oliwek, a lamborghini może być traktorem.
Za dużo wina Toskanii, to również piękny zachwyt nad jej przyrodą, krajobrazem i odrobina historii (głównie wina, rzecz jasna). Dario Castagno poznajemy jako świetnego obserwatora, okazuje się on także człowiekiem wielce wrażliwym i uczuciowym, jest więc i miejsce na wzruszenie oraz refleksję…
Książkę polecam każdemu, nie tylko miłośnikowi wina, a nie będzie w tym nic dziwnego, jeśli dodam, że najlepiej jest wertować jej strony z kieliszkiem dobrego Chianti Classico w ręku ?
Dario Castagno, Za dużo wina Toskanii
czytaj także: Toskania >>